هدف از اجرای این تحقیق، اولویت بندی معیارهای ارزشیابی مربیان تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی و ارائه الگوی مناسبی برای ارزشیابی آنان بود. جامعه آماری این تحقیق را 20 مربی و 30 کشتی گیر، حاضر در تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی سال 1380، تشکیل می دادند که پرسشنامه تحقیق را تکمیل کردند. با استفاده از اطلاعات حاصل از ادبیات تحقیق و روش دلفی، معیارهای انتخاب مربیان ملی کشتی آزاد وفرنگی در هشت بعد اصلی مربیگری دسته بندی شدند. هر بعد نیز شامل زیرمجموعه هایی از ویژگیهای مربیگری می شدند. ابعاد مربیگری عبارت بودند از ویژگی های علمی - تخصصی، مهارت های عاطفی- انسانی، ویژگی های شخصیتی- ادارکی و مهارتهای مدیریتی. هر یک از ابعاد مربیگری نیز، دارای زیرمجموعه های متعددی بودند که در یک پرسشنامه 51 گزینه ای ، توسط آزمودنی ها اولویت بندی ابعاد مربیگری از دیدگاه مربیان حاضر در تحقیق و اولویت بندی ابعاد مربیگری از دیدگاه کشتی گیران حاضر در تحقیق. درجه اهمیت و رتبه بندی ابعاد مربیگری، با استفاده از پرسشنامه تحقیق مشخص شد. نتایج نشان داد که در بین مربیان و کشتی گیران حاضر در تحقیق، در رتبه بندی ابعاد مربیگری اختلاف وجود دارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: بررسی کیفیت و ارزشیابی اساتید دانشگاه ها از جمله مهم ترین مسائلی است که بازخورد مناسب را در تصمیم گیری های اساسی، تجزیه و تحلیل مسائل آموزشی و برنامه ریزی جامع و استراتژیک برای مسئولین آموزش فراهم می سازد. این مطالعه با هدف طراحی الگویی برای ارزشیابی اساتید در یک دانشگاه نظامی انجام گرفت. روش ها: این مطالعه با استفاده از روش سیستماتیک و دلفی در یکی از دانشگاه های نظامی شهر تهران در سال 1396 انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه مقالات چاپ شده مرتبط با موضوع که بصورت نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند. جستجوی مقالات بر اساس کلیدواژه های انتخابی در پایگاه های اطلاعات علمی (SID)، بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران (IranMedex)، پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران ((IranDoc، بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) و پایگاه های علمی PubMed, Ovid, Medline, Science Direct, Scopus, Web of Science و Google Scholar در محدوده زمانی ابتدای سال 2000 تا ابتدای سال 2016 انجام شد. سپس به کمک روش دلفی مولفه های استخراج شده برای یک دانشگاه نظامی نهایی و دسته بندی شدند. یافته ها: تعداد 56 مقاله از میان 838 مقاله اولیه مورد مطالعه دقیق قرار گرفته و50 فاکتور موثر در ارزشیابی اساتید به ترتیب فراوانی تکرار آنها در مقالات استخراج گردید. الگوی مفهومی ارزشیابی اساتید آموزشی شامل 4 بعد «کیفیت تدریس»، «ویژگی های فردی»، «قوانین آموزشی» و «ویژگی های حرفه ای» به کمک تکنیک دلفی بدست آمد. کیفیت تدریس شامل 20 فاکتور، ویژگی های فردی 8 فاکتور، قوانین آموزشی 5 فاکتور و ویژگی های حرفه ای 16 فاکتور تعیین گردیدند. نتیجه گیری: اساتید باید به فاکتورهایی در ارزشیابی آموزشی اساتید در یک دانشگاه نظامی که ممکن است به عملکرد علمی استاد ارتباط مستقیمی نداشته باشد، اما در کسب نمره های ارزشیابی آموزشی استاد موثر هستند نیز توجه داشته باشند. مراکز آموزش دانشگاهی بایستی اعضای هیات علمی را با دیدگاه ها، روش ها و نوآوری های موجود در حوزه های کیفیت تدریس آشنا نمایند.

روش دلفی که در دهه پنجاه برای غلبه بر ناتوانی های سایر روش های پیش بینی، در شرکتRAND توسط نورمن دالکی، لاف هلمر و تی. جی. گوردون ابداع شد، ابتدا برای مسایل نظامی به کار رفت، سپس، به دلیل اهمیت آن به سایر حوزه ها نیز راه یافت. در این مقاله، علاوه بر ذکر تاریخچه ای از این روش، از یونان باستان، به خاستگاه نوین آن در دوره جدید نیز اشاره شده است. همچنین، فلسفه، سیر تکاملی، فرایند اجرای روش و مراحل آن و نقاط قوت و ضعف و نیز نقدهای وارد بر آن بیان شده است.

سابقه و هدف: هدف از مطالعه حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر ایجاد تمایل ترک شغل کارکنان مراکز بهداشت شهر اهواز است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1402 در مراکز بهداشت شهر اهواز انجام شد. با استفاده از بررسی متون و روش دلفی فازی، عوامل مؤثر در ایجاد تمایل ترک شغل شناسایی شدند. همچنین، تعداد 100 نفر از کارکنان پرسش نامه ترک شغل کیم را تکمیل کردند. در مرحله آخر با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP عوامل شناسایی شده وزن دهی و اولویت بندی شدند. یافته ها: تعداد 32 عامل مؤثر در ایجاد تمایل ترک کار شناسایی شدند که در چهار دسته عوامل فردی، عوامل سازمانی، عوامل شغلی و عوامل مرتبط با شغل تقسیم بندی شدند. یافته های روش AHP نشان داد که سن (0.213) سطح تحصیلات (0.176) و سابقه کار (0.143) از دسته عوامل فردی، حقوق، نوع استخدام و نبود فرصت ارتقای شغلی از دسته عوامل سازمانی، سبک رهبری و مدیریت (0.243)، تغییر در شرح وظایف (0.243) و پست سازمانی (0.198) و به کارگیری افراد غیرمتخصّص (0.147) از دسته عوامل مدیریتی به عنوان مهم ترین ریسک فاکتورهای پیش بینی کننده تمایل به ترک شغل در بین کارکنان مراکز بهداشت شناسایی شدند. نتیجه گیری: با شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر ایجاد تمایل ترک شغل در بین کارکنان مراکز بهداشت می توان اقدامات پیشگیرانه به منظور حفظ و نگهداشت نیروی انسانی ارائه دهنده خدمات سلامتی را تعریف و اجرایی کرد.

روش دلفی که اسم آن از معبد دلفی Oracle of Delphi از یونان باستان اقتباس شده است، برای اولین بار در دهه 1950 میلادی توسط Rand Corporation مطرح شد [1]. این روش زمانی به کار می رود که در خصوص یک موضوع خاص، نیاز به جمع آوری و ترکیب نظرات متخصصین حاذق باشد، به خصوص اگر این متخصصین از نظر جغرافیایی دور از یکدیگر باشند. اسامی این متخصصین که به عنوان اعضاء هیئت Panel شناخته می شوند، می تواند پوشیده باقی ماند، اما مجموع نظراتی که آنها در خصوص آن به توافق رسیده اند، منتشر خواهد شد [2]...

گرایش فزاینده به استفاده از روش های ترکیبی در رساله های دکتری، نگرانی درباره استفاده مناسب از این روش ها در تحقیقات علوم اجتماعی و رفتاری را مطرح ساخته است. این پژوهش توصیفی با هدف بررسی رویکرد، طرح و روش های پژوهش به کار رفته در رساله های دکتری مدیریت آموزشی و آموزش عالی در دهه اخیر (1390-1400) انجام شده است. در راستای پاسخگویی به سؤالات پژوهش، چکیده و فصل سوم 85 رساله دکتری پایان یافته در بازه زمانی فوق بررسی شد. یافته های پژوهش نشان می دهد نزدیک به سه چهارم (در مجموع 73 درصد) پژوهش ها با هدف ارائه الگو و مدل و 63 درصد آن ها بر مبنای رویکرد ترکیبی اکتشافی متوالی انجام شده اند. همچنین در 60 درصد موارد از طرح نظریه زمینه ای در مرحله کیفی و همبستگی چند متغیری در مرحله کمی پژوهش استفاده شده است. نتایج پژوهش ضمن ارائه دلالت های برای تدریس روش های پژوهش کمی، کیفی و ترکیبی در دوره دکتری، لزوم نوآوری در طرح های پژوهش مورد استفاده در رساله های دکتریِ رشته های علوم رفتاری را خاطر نشان می سازد.

پیدایش مسایل پیچیده و جدید که اطلاعات کافی در مورد آنها وجود ندارد، سبب شده است که روش های اجماع یا اتفاق نظرگسترش پیدا کنند. از جمله روش های اجماع نظر می توان گروه اسمی و روش دلفی را نام برد. روش دلفی فرآیندی سیستماتیک می باشد که برای پیش بینی و کمک به تصمیم گیری از طریق راندهای پیمایشی، جمع آوری اطلاعات و در نهایت اجماع گروهی به کار می رود. این روش به عنوان یک فرآیند ارتباطی گروه طراحی شده است که هدف آن انجام معاینات دقیق و بحث در مورد یک مسیله خاص به منظور تعیین اهداف، تحقیقات سیاسی و پیش بینی وقایع آینده بر اساس نظرات متخصصین است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه آشنایی کلی با روش شناختی و کاربرد های روش دلفی در طراحی برنامه های مختلف با توجه به اهمیت این روش در تحقیقات در زمینه ی علوم پزشکی از جمله سلامت می باشد. در ابتدای این مطالعه، به ساختار کلی روش مطالعه دلفی (تاریخچه، تعاریف، اهداف و کاربرد آن) پرداخته شده است. سپس انواع مختلف روش دلفی شامل کلاسیک، سیاست، تصمیم، عددی و تاریخی (همراه با مثال برای درک بهتر موضوع) مورد بحث قرار گرفته اند. در ادامه اجزای اصلی روش دلفی که شامل، بازگویی یا تکرار، متخصصین، صلاحیت متخصصین، تعداد متخصصین شرکت کننده در مطالعه، بازخورد کنترل شده، پرسش نامه، روش نمونه گیری، گمنامی شرکت کنندگان، زمان، آنالیز نتایج، اجماع نظر متخصصین شرح داده شده است. در انتها فرآیند انجام مطالعه دلفی که شامل دور اول، دور دوم، دور سوم، بررسی نقاط ضعف و قوت روش دلفی، روایی و پایایی روش دلفی می باشد، مورد بررسی قرار گرفته اند.